- odmieniać się
- несов.1) изменя́ться, меня́ться2) грам. изменя́ться; склоня́ться (wg przypadków); спряга́ться (o czasownikach)Syn:zmieniać się 1)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odmieniać się
Смотреть что такое "odmieniać się" в других словарях:
odmieniać się – odmienić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się innym; zmieniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie odmieniło się, i to na lepsze. Po powrocie do domu odmieniła się całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmieniaćam, odmieniaća, odmieniaćają, odmieniaćany {{/stl 8}}– odmienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmieniaćnię, odmieniaćni, odmieniaćeń, odmieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmienić — dk VIa, odmienićnię, odmienićnisz, odmienićmień, odmienićnił, odmienićniony odmieniać ndk I, odmienićam, odmienićasz, odmienićają, odmienićaj, odmienićał, odmienićany 1. «uczynić kogoś albo coś innym; przeobrazić, przemienić, zamienić» Odmienić… … Słownik języka polskiego
deklinować — ndk IV, deklinowaćnuję, deklinowaćnujesz, deklinowaćnuj, deklinowaćował, deklinowaćowany jęz. «odmieniać wyrazy przez przypadki i liczby» Deklinować przymiotniki, rzeczowniki. deklinować się «być deklinowanym, odmienianym» Niektóre nazwiska obce… … Słownik języka polskiego
koniugować — ndk IV, koniugowaćguję, koniugowaćgujesz, koniugowaćguj, koniugowaćował, koniugowaćowany 1. biol. «łączyć się w koniugacji» 2. jęz. «odmieniać czasowniki przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
koniugować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koniugowaćguję, koniugowaćguje, koniugowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć się w koniugacji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
